W swojej pracy zajmuję się motywem manekina, który występuje w sztuce i kulturze popularnej oraz różnorakimi jego zastosowaniami w życiu codziennym. Wynikiem tej analizy jest praca rzeźbiarska – Manekin wyzwolony. Mój manekin wyzwala się od przyjętego w kulturze obrazu, który jest nienaturalny, wyidealizowany, plastikowy i nieudolnie próbuje naśladować ruchy człowieka (jest zazwyczaj egzaltowany). To wyzwolenie następuje poprzez zindywidualizowanie go, uwypuklenie cech ludzkich.

Osią pracy są pytania: czym jest manekin w ogóle? Czym on jest dla mnie? Staram się zdefiniować go na nowo przy okazji analizy różnych przykładów, w których został użyty. Efektem tych poszukiwań jest praca rzeźbiarska. Jest to akt męski wykonany z gąbki, obszyty tkaniną. Zastosowałam tu nietypową technikę rzeźbiarską – szycie. Zaczerpnęłam ją od polskiego artysty Jana Kucza. Jedą z najbardziej znanych jego prac, właśnie uszytych, są Szyjący.

Przykładami ze świata sztuki, które analizowałam, w których można zaobserwować pojawiający się motyw manekina są obrazy Giorgio de Chirico, Rene Magritta oraz rzeźby Hansa Bellmera.